หลังจากโพสแรกไป..ครั้งแรกที่โพสแจ๊กพ็อตแตกแบบมึนงง ฮ่าาา
ใจที่คิดโพส ตั้งใจจะขอบคุณพี่คนที่ช่วยยกของ กลับเป็นการโดนตำหนิที่หาว่าจิกกัดคนไทยเอย ไม่มีน้ำใจเอย ทำตัวเองเผือกมาบ่นทำไม..
อืมมม ยอมรับอ่านตอนแรกก็นอยด์..เฮ้ยยย Ku ผิดไรมากป่าววะ? หลังจากอ่านไปซัก 10 คอมเมนท์ได้..ยอมรับเลย..ไม่อ่านต่อค่ะ..
วันนี้..เปิดขึ้นมา เฮ้ยยยยย กระทู้มีคนเมนท์เป็นร้อย กดถูกใจ,ขำ,สยอง อีกเพียบ ก็ไม่อ่าน..ทำใจไม่ได้
ถึงขนาดส่งข้อความขอลบที่โพสไปกับทีมงานพันทิพว่า..เสียใจที่โพสไปแล้ว ทำให้คนเดือดร้อนขนาดนี้กับสิ่งที่ทำไป
แต่ก็ยังมีคนเมนท์อย่างต่อเนื่อง พร้อมขึ้นเป็นกระทู้แนะนำ...เหอออออ
ชีวิตดี๊ ดี โพสครั้งแรกขึ้นกระทู้แนะนำเลยทีเดียว เข้าใจอารมณ์ดาราเลยว่า ทำไมไม่อ่านถ้ามีคนโพสไรแล้วพูดถึง..เข้าใจดีเลย
แต่แปลก..ที่มีคนแชร์ต่อจากในพันทิพแล้ว ยินดีและดีใจด้วยที่มีคนช่วย ยังมีน้ำใจช่วย คนที่เมนท์จากที่แชร์คงเข้าใจอารมณ์มั้งเลยเข้าใจ
พอเห็นว่ามีการแชร์กันมากมาย เพื่อนเริ่มถาม..เมิง..ใช่ไหม 55 เออ Ku เอง
แต่ก็ขอบคุณเลยนะ ที่โพสแรกแล้วมีคนตอบรับในเชิงตำหนิมากมายได้ขนาดนี้ เป็นการประสบความสำเร็จมากในการโพสครั้งแรกกับล็อคอินที่มีเป็นของตัวเอง
เมื่อเช้ายอมรับว่านอยด์มาก จนบ่ายมาเห็นคนยังเมนท์กันต่อเนื่อง ก็เลยทำใจ..
ไม่อ่านก็ไม่นอยด์..ยอมรับเลยเป็นการฝึกใจ ฝึกอารมณ์มาก ที่อยู่ๆ ไม่รู้ใครที่ไหนก็ไม่รู้ตำหนิเราได้ขนาดนี้
นี่...ฉันทำผิดมากเลย..
แต่แอบสงสัยนะว่า..คนที่มาเมนท์ คุณรู้จักฉันดีพอแค่ไหนเหรอ? ถึงตำหนิฉันได้ถึงขนาดนี้ ฉันทำอะไรให้คุณ
คุณเรียกฉันมนุษย์ป้า..คุณรู้จักฉันดีแค่ไหน?
คุณว่าฉันไม่ใช่คนไทยเหรอ ถึงมา-ดันคนไทยว่าไม่มีน้ำใจ..คุณคิดได้ไง?
คุณบอกว่า ฉันเอาเปรียบคนอื่นที่เอาของชิ้นใหญ่ลง MRT ฉันน้อมรับความผิด
คุณบอกว่า ฉันเก่ง แกร่ง อยู่แล้ว ทำได้เอง จะแหกปากโวยวายทำไม..หึหึ..
ขอบคุณเหตุการณ์ครั้งนี้มากเลย ที่อยู่ๆ มีคนตำหนิได้มากมายขนาดนี้
ทำผิดได้ร้ายแรงมาก...
ฉันเป็นคนเขียนเอง..ฉันนอยด์จนเลิกนอยด์ เพื่อนเข้ามาอ่าน เพื่อนนอยด์ไปตามๆกัน บอกนี่สิ่งที่เมิงทำผิดมาก...
ก็คงผิดนะ ผิดที่โพสไม่เป็นแล้วเผือกแท็คมั่วไปหมด 55 จริงๆจะสิงอยู่ในห้องประจำ แต่มันไม่มีให้แท็คเลย แท็คไปตามที่เห็น
ขอบคุณทุกท่านที่ตำหนิและบางคนที่เข้าใจจุดประสงค์ที่โพสไปนะคะ
ครั้งหน้าจะมาให้ตำหนิใหม่...รอด้วยนะคะ
แฮร่
ชีวิตดี๊ ดี ตั้งแต่โพสแรกไป..ว่าแต่คุณรู้จักฉันดีแค่ไหน?
ใจที่คิดโพส ตั้งใจจะขอบคุณพี่คนที่ช่วยยกของ กลับเป็นการโดนตำหนิที่หาว่าจิกกัดคนไทยเอย ไม่มีน้ำใจเอย ทำตัวเองเผือกมาบ่นทำไม..
อืมมม ยอมรับอ่านตอนแรกก็นอยด์..เฮ้ยยย Ku ผิดไรมากป่าววะ? หลังจากอ่านไปซัก 10 คอมเมนท์ได้..ยอมรับเลย..ไม่อ่านต่อค่ะ..
วันนี้..เปิดขึ้นมา เฮ้ยยยยย กระทู้มีคนเมนท์เป็นร้อย กดถูกใจ,ขำ,สยอง อีกเพียบ ก็ไม่อ่าน..ทำใจไม่ได้
ถึงขนาดส่งข้อความขอลบที่โพสไปกับทีมงานพันทิพว่า..เสียใจที่โพสไปแล้ว ทำให้คนเดือดร้อนขนาดนี้กับสิ่งที่ทำไป
แต่ก็ยังมีคนเมนท์อย่างต่อเนื่อง พร้อมขึ้นเป็นกระทู้แนะนำ...เหอออออ
ชีวิตดี๊ ดี โพสครั้งแรกขึ้นกระทู้แนะนำเลยทีเดียว เข้าใจอารมณ์ดาราเลยว่า ทำไมไม่อ่านถ้ามีคนโพสไรแล้วพูดถึง..เข้าใจดีเลย
แต่แปลก..ที่มีคนแชร์ต่อจากในพันทิพแล้ว ยินดีและดีใจด้วยที่มีคนช่วย ยังมีน้ำใจช่วย คนที่เมนท์จากที่แชร์คงเข้าใจอารมณ์มั้งเลยเข้าใจ
พอเห็นว่ามีการแชร์กันมากมาย เพื่อนเริ่มถาม..เมิง..ใช่ไหม 55 เออ Ku เอง
แต่ก็ขอบคุณเลยนะ ที่โพสแรกแล้วมีคนตอบรับในเชิงตำหนิมากมายได้ขนาดนี้ เป็นการประสบความสำเร็จมากในการโพสครั้งแรกกับล็อคอินที่มีเป็นของตัวเอง
เมื่อเช้ายอมรับว่านอยด์มาก จนบ่ายมาเห็นคนยังเมนท์กันต่อเนื่อง ก็เลยทำใจ..
ไม่อ่านก็ไม่นอยด์..ยอมรับเลยเป็นการฝึกใจ ฝึกอารมณ์มาก ที่อยู่ๆ ไม่รู้ใครที่ไหนก็ไม่รู้ตำหนิเราได้ขนาดนี้
นี่...ฉันทำผิดมากเลย..
แต่แอบสงสัยนะว่า..คนที่มาเมนท์ คุณรู้จักฉันดีพอแค่ไหนเหรอ? ถึงตำหนิฉันได้ถึงขนาดนี้ ฉันทำอะไรให้คุณ
คุณเรียกฉันมนุษย์ป้า..คุณรู้จักฉันดีแค่ไหน?
คุณว่าฉันไม่ใช่คนไทยเหรอ ถึงมา-ดันคนไทยว่าไม่มีน้ำใจ..คุณคิดได้ไง?
คุณบอกว่า ฉันเอาเปรียบคนอื่นที่เอาของชิ้นใหญ่ลง MRT ฉันน้อมรับความผิด
คุณบอกว่า ฉันเก่ง แกร่ง อยู่แล้ว ทำได้เอง จะแหกปากโวยวายทำไม..หึหึ..
ขอบคุณเหตุการณ์ครั้งนี้มากเลย ที่อยู่ๆ มีคนตำหนิได้มากมายขนาดนี้
ทำผิดได้ร้ายแรงมาก...
ฉันเป็นคนเขียนเอง..ฉันนอยด์จนเลิกนอยด์ เพื่อนเข้ามาอ่าน เพื่อนนอยด์ไปตามๆกัน บอกนี่สิ่งที่เมิงทำผิดมาก...
ก็คงผิดนะ ผิดที่โพสไม่เป็นแล้วเผือกแท็คมั่วไปหมด 55 จริงๆจะสิงอยู่ในห้องประจำ แต่มันไม่มีให้แท็คเลย แท็คไปตามที่เห็น
ขอบคุณทุกท่านที่ตำหนิและบางคนที่เข้าใจจุดประสงค์ที่โพสไปนะคะ
ครั้งหน้าจะมาให้ตำหนิใหม่...รอด้วยนะคะ
แฮร่